19 kwietnia 2018 r. odbyła się w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych nr 4 ”Spożywczak” uroczystość ustanowienia nowego miejsca pamięci Juliana Sierżanta ofiary zbrodni katyńskiej. W uroczystej akademii wzięła udział cała społeczność szkolna oraz przedstawiciele Związku Sybiraków i Rodzin Katyńskich. Zasadzony przez nas dąb otrzymał również błogosławieństwo ks. kan. Krzysztofa Kocz proboszcza parafii Św. Józefa Rzemieślnika w Nowej Soli. Po uroczystej akademii odbyło się w naszej kawiarence spotkanie młodzieży klas pierwszych z Paniami ze Związku Sybiraków i Rodzin Katyńskich, w czasie którego opowiedziały one młodzieży o swoich przeżyciach z okresu zsyłki na Syberię i drogi powrotnej do ojczyzny. Ta lekcja historii na żywo zrobiła na uczniach ogromne wrażenie:
„ Moja babcia też mi próbowała nieraz o tym opowiadać bo też przeżyła tą wojnę ale nigdy nie dała rady nawet zacząć, a te Panie po takich przejściach jeszcze to opowiadały… Przed tym spotkaniem to odbierałam to wszystko tak, że ok była wojna, dawno i nieprawda. Ale w sumie dopiero dzisiejsze spotkanie uświadomiło mi co ludzie tam przechodzili i że to oni mieli wtedy prawdziwe problemy ale cieszyli się że żyją, a ludzie dzisiaj przez błahostki popełniają samobójstwo, a ludzie w tedy walczyli żeby przeżyć i żeby przeżyli ich najbliżsi. I mimo upływu czasu, tych dziesiątków lat, te Panie pamiętają takie szczegóły… To mogę sobie teraz wyobrazić jaka to musiała być dla nich trauma, i jaki one muszą mieć szacunek do wszystkiego co mają teraz, bo kiedyś tego nie miały. W dzisiejszych czasach ludzie nie doceniają większości tego co mają, bo jest to dla nich oczywiste. A w sumie takie krótkie spotkanie a nauczyło mnie, że należy szanować wszystko co jest i zmienić nastawienie bo z dnia na dzień może tego nie być, tak jak jedna z Pań z dnia na dzień została wywieziona i musiała zostawić wszystko…”
Natalia Bernat klasa I Technikum Logistyczne
„Jak co roku w naszej szkole mieliśmy spotkanie z przemiłymi osobami ze Związku Sybiraków z Nowej Soli, ale w tym roku spotkanie to było połączone z ważnym wydarzeniem jakim było posadzenie na nowo tzw. Dębu Pamięci na cześć Straconych w Katyniu. Dla mnie jako ucznia klasy 3 było to ekscytujące wydarzenie, miałem przywilej przeprowadzenia tej uroczystości. Gdy oficjalna część się skończyła, przyszedł czas na spotkanie integracyjne klas I oraz organizatorów ze Związkiem Sybiraków. Jako iż przeżyłem już to spotkanie dwa lata temu, myślałem, że niczego nowego się nie dowiem. Byłem w błędzie, gdy jedna Pani z owego związku zaczęła opowiadać jak to było, zacząłem przeżywać historię jeszcze raz, dało mi to nowy obraz tego jak wiele przeżyli nasi dziadkowie być może pradziadkowie, w moim przypadku 94 letnia prababcia, która tak samo przeżyła zsyłkę oraz życie pod rosyjskim butem. Dało mi to taką refleksję, że żyjemy w dobrych czasach . Nie musimy walczyć o suchą kromkę chleba, czy o dach nad głową. Żyjemy w dostatku i spokoju. Polecam każdemu, komu nadarzy się okazja by porozmawiał chociażby ze swoim dziadkiem, czy babcią, którzy przeżyli czas wojny, o tym jak to było i myślę, że wam nie odmówią”
Michał Burzyński klasa III Technikum Logistyczne
„Historie które opowiadały Panie- dla mnie ,, bohaterki” były cenną lekcją, ciekawą a jednocześnie bardzo smutną. Przez to co Panie mówiły zmieniłem pogląd na życie, ta lekcja historii na żywo, którą na tym spotkaniu usłyszałem, zmieniła perspektywę patrzenia na to co do tej pory przeżyłem -nie sądziłem że miałem tak dobrze w młodym wieku…. Dało mi to dużo do myślenia i od dzisiaj patrzę na wszystko inaczej. Jestem strasznie zadowolony, że mogłem brać udział i wysłuchać wystąpień tych starszych pań”
Patryk Szaub klasa I Technikum Logistyczne klasa z innowacją mundurową
„Człowiek nie może pozwolić, żeby prawda została wydarta pod pozorem niczym nieograniczonej wolności, nie można zagubić w sobie krzyku sumienia, jako głosu Prawdy, która go przerasta, ale która równocześnie czyni go człowiekiem i stanowi o jego człowieczeństwie”. J.PII
